11. Na de reis : “pessimism is a luxury we simply can not afford”

Thuis gekomen en nog niet helemaal geland.
Het denkhoofd en de geest/ziel allebei nog hard aan het werk. Verwerken van alles wat ik meegemaakt heb en wat ik er van vind.

Wat raakte.


-> De heerlijke ervaring van het reizen.
-> De ervaring van de conferentie.
Ik denk overall: het verschil van wat ik verwachtte en wat er gebeurde: zowaar gevoed door een enorme hoeveelheid kennis, onderzoek, feiten en actie die daarop aansluit. Quite impressive. Wat nou meningen en polarisatie, neen feiten. Feiten, contacten, multiperspectiviteit.
-> Het model van positieve vrede daar op gebaseerd is, er  uitdrukking aan geeft, waarmee zaken gekwantificeerd worden en beïnvloedbaar zijn.( gaan worden?) Heb me opgegeven voor de gratis E Learning van https://www.positivepeace.academy/rotary
-> Het vinden van herkenning en erkenning voor beelden/ analyses  die al tijden door mijn hoofd spookten. bv dit:

Zag op de televisie een terugblik op  corona tijd. Gommers en Girbers geïnterviewd. Vond die Gommers vanaf het begin verschrikkelijk, zo vanuit maar 1 perspectief, nl dat van het ziekenhuis en dan met name de IC’s als centrum van de wereld. Weet je nog? ‘Laten we alle zieken t.g.v. COVID verplaatsen naar de verpleeghuizen’ Echt gebeurd. Ik heb me wat zitten schreeuwen tegen de televisie. Zijn ze nou helemaal gek geworden? Waarom deze besluiten? Ga er toch maar vanuit dat ze het verstandigste doen naar omstandigheden. En vervolgens weer schreeuwen: Nee, ga alstjeblieft nu niet polderen, polderen past niet bij crisis! Wel besluiten en die besluiten uitleggen. Ooit les gehad in crisisbeheersing en/of crisiscommunicatie, stelletje….?
Awel, die zelfde Gommers vertelde nu over wat anders had gemoeten het volgende.
( parafrase) We hebben toen in het OMT heet intensieve en heftige discussies gehad. Het waren gesloten bijeenkomsten.Achteraf kan je constateren dat we alleen de besluiten naar buiten brachten. De afwegingen op basis waarvan we besluiten namen kwamen niet naar buiten.Dat hadden we wel moeten doen. Reken daarbij de rolverwarring die ontstond tussen regering e OMT, wie was nu waar verantwoordelijk voor? Nee, er is nog niet over geëvalueerd, hoe we dat eigenlijk gedaan hebben en wat beter kan . Heel nuttige info.
Girbes vertelde dat zijn zorg vooral was de medewerkers te willen beschermen en er niet de middelen voor hebben.

Het past me allemaal, past in mijn streven naar ’trying to make sense.’

 

Posted in -

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *